من هستم. بیست و یک سال از عمرم گذشت. خدایا برای تمام لحظاتی که خندیدم شکر. برای تمام غصه ها و غمها که باعث شد رشد کنم و درک بهتری از انسان بودن داشته باشم شکر. برای گریه ها برای تنهایی ها برای از دست دادنها که باعث شد قدر خنده ها و شادی ها و داشته ها رو بیشتر بدونم، ازت ممنونم. خدایا ممنونم که فرصت بودن و نفس کشیدن و لمس این دنیا رو به من دادی. ممنونم که تا اینجای زندگی همراهم بودی و مطمئنم که بعد از این هم همراهم میمونی. خدا کنه امسال رو سفید باشم و صفحهم رو کمغلط تحویل بدم. یک سال بزرگتر شدم یک سالی که نمیدونم توش واقعاً تونستم “بزرگ” بشم یا نه؟ تونستم با مشکلات خودم کنار بیام؟ تونستم ه...